Historia Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi, zlokalizowanej przy ulicy Łąkowej, jest niezwykle interesująca. Pierwszym krokiem na drodze do jej powstania było otwarcie hali zdjęciowej 4 grudnia 1945 roku. W tamtym czasie była ona integralną częścią Przedsiębiorstwa Państwowego Film Polski, zanim w 1950 roku stała się niezależnym podmiotem.
Geneza tej wyjątkowej miejscówki sięga jeszcze dalej wstecz, do 1938 roku, kiedy to powstała na tym miejscu hala sportowa. Była ona znana jako hala bokserska. Zmieniło się to podczas okupacji, kiedy to przekształcono ją w niemiecki klub i miejsce różnego rodzaju uroczystości. 14 listopada 1945 roku, na podstawie dekretu Krajowej Rady Narodowej, miejsce to przekształcono w Wytwórnię Filmów Fabularnych.
Pierwsze kroki w produkcji filmowej stały się możliwe w grudniu 1945 roku, kiedy to rozpoczęto prace nad pierwszym powojennym filmem – „Zakazane piosenki”. Jednakże, pierwszym zrealizowanym obrazem okazał się krótkometrażowy film „Wieczór wigilijny”. Premiera „Zakazanych piosenek” miała miejsce 8 stycznia 1947 roku w kinie Palladium w Warszawie. Początkowo, Leonard Buczkowski, reżyser filmu i scenarzysta Ludwik Starski, mieli na celu stworzenie średniometrażowego dokumentu muzycznego. Jednakże, w 1946 roku podjęto decyzję o wydłużeniu filmu do pełnej długości fabularnej. Większość zdjęć do filmu powstała właśnie w łódzkiej hali przy ulicy Łąkowej, gdzie odtworzono kilka miejsc z Warszawy.
Pierwsza wersja filmu została wycofana z kin na prośbę władz i skierowana do poprawek. Nowa wersja trafiła na ekrany kin w 1948 roku. W jej skład weszło 1/3 oryginalnego materiału oraz dokręcone nowe sceny. Film ten cieszył się ogromnym zainteresowaniem – przez pół wieku obejrzało go około 15 milionów widzów. Na terenie Wytwórni powstał również pierwszy polski film barwny – „Przygoda na Mariensztacie”. Kontynuując tę dobrą passę, aż do 1998 roku powstały tu setki obrazów kinowych i telewizyjnych.