Ogród Zoologiczny w Łodzi, znanego jako Orientarium Zoo, stał się nowym domem dla grupy samic koziorożców syberyjskich. Te imponujące zwierzęta, można teraz zobaczyć w części na otwartym powietrzu, dokładniej na wybiegu przeznaczonym dla makaków japońskich.
Piotr Tomasik, edukator z łódzkiego Orientarium Zoo, opisuje koziorożce syberyjskie jako duże i muskularne zwierzęta. Samce mogą dorosnąć do 110 centymetrów wysokości przy kłębie, a ich waga może sięgać nawet 130 kilogramów. Samice są zauważalnie mniejsze, ich masa ciała rzadko przekracza 40 kilogramów. To co charakterystyczne dla tych zwierząt to ich długie, grube i spiralnie zakręcone rogi. U samców długość rogów może wynosić od 100 do 148 centymetrów, podczas gdy u samic są one znacznie cieńsze i krótsze, osiągając maksymalnie 38 centymetrów.
Koziorożce syberyjskie są niezwykle odporne na skrajne warunki środowiska. Zwierzęta te zamieszkują góry Azji Środkowej, potrafiąc przetrwać na wysokościach sięgających nawet 5000 metrów n.p.m. Większość czasu spędzają na stromych zboczach górskich, powyżej linii drzewostanu.
Te zapierające dech w piersiach zwierzęta są głównie roślinożerne, odżywiając się trawami i ziołami rosnącymi w górskich partiach, które zamieszkują. Wykazują niebywałą wytrzymałość na głód, w okresie zimowym nie schodzą do lasów w poszukiwaniu bardziej obfitego pożywienia, ale przeżywają dzięki roślinności zakrytej śniegiem. Tak ekstremalne warunki życia sprawiają, że obszar występowania koziorożców nie pokrywa się z obszarem innych gatunków kopytnych, co eliminuje konkurencję pokarmową.
Koziorożce syberyjskie preferują życie w stadach, które mogą liczyć od kilku do kilkudziesięciu osobników. Stada te składają się głównie z samic i ich potomstwa. Samce dołączają do nich tylko podczas sezonu godowego, resztę roku spędzając w mniejszych grupach kawalerskich. Najstarsze samce, które już nie biorą udziału w rozrodzie, żyją w samotności.
W sytuacji zagrożenia, młode koziorożce wydają dźwięki przypominające beczenie, natomiast dorosłe osobniki odpowiedzią gwizdem. W ten sposób ostrzegają swoje stado, które następnie ucieka próbując zgubić drapieżnika na stromych zboczach górskich.
Łódzkie Orientarium Zoo stało się schronieniem dla tego zagrożonego gatunku, którego ludzie polują dla mięsa, skór i imponujących rogów. W naturze średnia długość życia tych zwierząt wynosi od ośmiu do dziewięciu lat, maksymalnie zdarza się, że dożywają siedemnastu lat. W ogrodach zoologicznych ten czas wydłuża się do dwudziestu kilku lat.